©2008, 2009 Alle rechten voorbehouden
meer van Arromanches
Na de geslaagde landing bij Arromanches bouwden de Engelsen een grote kunstmatige haven voor de kust van Arromanches.
Deze haven was nodig om na de invasie de geallieerde troepen te kunnen blijven bevoorraden en groot materieel aan land te kunnen brengen.
Hiervoor was het nodig dat schepen met een grote diepgang konden aanmeren.
De bestaande zeehavens in Normandië waren moeilijk in te nemen en zouden naar verwachting ook door de Duitsers onklaar worden gemaakt.
De tijdelijke haven bestond uit onderdelen die in het geheim vooraf al in Engeland waren vervaardigd.
De haven bestaat uit drijvende wegen en pier hoofden voor het lossen, die met de getijden mee omhoog en omlaag gaan.
Om voor een zone met rustig water te zorgen, worden er golfbrekers gemaakt door holle blokken beton en oude boten te laten zinken.
De golfbreker werd versterkt door het bewust laten zinken van schepen nabij de caissons.
Op elk caisson stond als afweer een geschutskoepel.
In de luwte van de golfbreker werd een uit stalen pontons opgebouwde drijvende kade aangelegd, die via drijvende bruggen verbinding kreeg met de stranden van Arromanches.
De genie had alles nauwkeurig voorbereid en zorgde dat bij de bouw van de haven ook goede afvoer wegen werden aangelegd.
De haven functioneerde goed maar werd na enkele dagen geteisterd door een voorjaarsstorm die enkele dagen aanhield.
Hier waren de Mulburryhavens niet op berekend.
Bij de haven van Arromanches was de schade te herstellen waardoor deze een belangrijke bijdrage heeft kunnen leveren bij de bevoorrading van de manschappen.
De haven bestaat niet meer, maar een deel van de caissons is voor de kust blijven liggen.
Enkele tientallen PHOENIX caissons zorgen nog altijd voor rustig en beschut water in Arromanches.
De kunstmatige haven is een waar kunststuk van techniek en de sleutel voor de overwinning in Europa.
Home > Steden > Invasiestranden > Arromanches