Tussen het Frans Loenen Hofje en het daarop volgende Luthers hofje staat de Lutherse kerk.
De ontstaanskern van de latere lutherse gemeenschap bestond uit een kleine groep Vlaamse vluchtelingen die zich na 1590 in Haarlem vestigden.
Maar de verdere groei ervan in de zeventiende eeuw kwam bijna geheel voor rekening van Duitse immigranten.
De lutherse kerk werd een Duitse migrantengemeenschap die langzaam vernederlandste.
Het Luthers Hofje werd in 1615 gesticht bij wat toen nog een Lutherse schuilkerk was.
Het hofje bestond in aanvang uit vier huisjes die tegen de kerk aan waren gebouwd.
In 1648 is het hof uitgebreid met vijf huisjes.
Bijzonder aan dit hofje is dat er een buitenpreekstoel staat.
Deze stoel is vastgebouwd aan de Regentenkamer.
Vanaf de preekstoel kon de predikant de bewoonsters toespreken.
Het hofje was vroeger bedoeld voor alleenstaande vrouwen van boven de 50 jaar. Tegenwoordig zijn er geen beperkingen meer qua leeftijd of geslacht.
Het hofje heeft een mooie tuin en een opvallende waterpomp.