Het stationsgebouw zelf is gereed gekomen in 1956.
De overkapping en het perrongedeelte al eerder: in 1954.
De gewone Eindhovenaar noemde het station al snel "de radio" (foto 1).
Veel mensen denken inderdaad dat de façade van het Eindhovense station is geïnspireerd door een oude Philips radio.
Begrijpelijk, in de stad waar Philips volwassen is geworden, maar …………. het is niet juist.
Philips toestellen met zo'n model waren er begin jaren vijftig niet.
Het gebouw heeft een uitnodigend open front.
De architect van het gebouw is Koen van der Gaast .
Het was het eerste grote station dat Van der Gaast realiseerde.
Het trok van het begin af aan veel aandacht.
Hij ontwierp het station Eindhoven tussen 1953 en 1956, als een symbool van de nieuwe opvatting van reizen.
'Doorgang, afscheid en ontmoeting' luidt het opschrift boven de ingang.
Het nieuwe station was noodzakelijk geworden omdat in het reconstructieplan 1946 besloten was tot aanleg van het "hoogspoor" .
De spoorlijn werd op een halfhoge dijk gelegd, zodat het noord-
In Eindhoven beweegt het verkeer zich voornamelijk in de richting noord-
In het verleden had de zogenaamde Woenselse overweg heel veel oponthoud veroorzaakt, omdat de spoorbomen het grootste gedeelte van de tijd dicht waren.
Aan de westkant van het station staat een hoge klokkentoren die tegelijkertijd dienst doet als schoorsteen (foto 3).
Het ontvangstgebouw is in wezen een grote hal waarin alle voorzieningen op een overzichtelijke manier zijn ondergebracht.
De noordwand van de hal is verticaal geleed door de zwartbeklede kolommen van het betonskelet (foto 4).
Een sterk horizontaal element wordt gevormd door de beide gaanderijen die de in twee verdiepingen geplaatste kantoren frontaal begrenzen.
Deze bijna geheel gesloten noordwand leidt de reizigers als vanzelf naar de enige doorgang: de reizigerstunnel met daarboven een groot venster (foto 5).
Een tekst van A. Ronald Holst inspireerde de beeldhouwer Willy Mignot tot het reliëf
“ik kom -
Boven de doorgang van de Vestdijktunnel zien we op de muur een aantal beelden die het industriële Eindhoven verbeelden, drie aan de ene kant van de tunnel, drie aan de andere kant (foto 7):
De Textiel, De Tabak, Het Licht, Het Geluid, De Handel, Het Verkeer, Het Jonge Bloeiende Eindhoven zijn zes polyester replica's die de originele beelden hebben vervangen.
"Het Moderne Industriële Eindhoven" en "Het Licht" zijn niet meer teruggekomen.
Aan de andere kant van het spoor vinden we een enorme verrassing.
We zien een tweede volwaardig stationsgebouw.
Eindhoven CS is een station met twee voorkanten foto 8).
Het moderne busstation Neckerspoel (foto 9), met het dynamische reizigers informatie systeem, doet nog een schepje bovenop de futuristische aanblik.
Het dynamisch reizigers systeem was, in 1991, het eerste in Nederland.
Inmiddels heeft het veel navolging gekregen.
Als u geluk heeft kunt u op het busstation ook de Phileas zien rijden (foto 10), uiterst moderne bussen die ingezet worden op de lijn naar de wijk Meerhoven en Eindhoven Airport.
Tenminste, als deze bussen rijden.
Op het moment van schrijven, 2009, is het kommer en kwel met de Phileas.
Ze hadden al jarenlang moeten rijden, maar ze zijn zo modern dat ze om de haverklap uitvallen.
De bussen zijn zelfs ontworpen om zonder chauffeur te rijden.
Alleen verbiedt de wet zoiets op de openbare weg ……………..
Het lijkt wel een 1 april grap, maar in Eindhoven is het realiteit.
Home > Steden > Eindhoven > Eindhoven CS